အပိုင္းအစ ( ၂ )
ႏွစ္ကာလေတြရဲ့အလယ္တစ္ခုေရာက္ေတာ့
က်ေတာ္တို ့ျမိဳ ့ထဲကို မ်က္လွည့္ဆရာ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ မ်က္လွည့္ဆရာဟာ "ကမာၻ ဦးအစမွာ "လို ့
နာမည္တပ္ျပီး ေနႀကာပန္းေတြ ေနကို ေက်ာခိုင္းသြားတဲ့ပံုတစ္ပံုထဲကို
ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ဆြဲတယ္။
ကင္းဘတ္ျပားေတြတစ္ခုျပီးတစ္ခု ျမိဳ ့ရဲ ့
နံရံေထာင့္ေတြ ေထာင့္အခ်ိ ဳးေကြ ့တိုင္းမွာ
ပံုထပ္လာတယ္။ ေနႀကာပန္းေတြ ေနကို
ေက်ာခိုင္းသြားႀကေတာ့ ေကာင္းကင္က
ဘာအေရာင္လဲ ငါအေရာင္ေတြ မသိဘူးတဲ့။
မ်က္လွည့္စရာက မ်က္လွည့္ျပေနရင္း
ေဟာ့ဒါ ျပီးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလေတြေပါ့လို ့
ပရိသတ္ကို လွမ္းေျပာေတာ့
အားလံုးထျပန္ကုန္ႀကတယ္ ။
အတိတ္နဲ ့မပတ္သတ္ခ်င္ႀကသူမ်ားအဖြဲ ့
ဖြဲ ့လိုက္ႀကျ ပီး ။ အတိတ္ကို အစျပန္ေဖာ္တဲ့
သူေတြကိုေတာ္လွွန္ႀကတယ္။
ပန္းသီးကို ဓါးနဲ ့ေပါက္လိုက္တဲ့ျပကြက္ျပီး
တဲ့အခါ ဧဒင္ဥယ်ဥ္ထဲက ေျမြႀကီးထြက္လာျပီးငါ့အေရခြံဟာ အေမ့ေလ်ာ့ခံ ခ်စ္ျခင္းေမတာၲပဲလို ့ေျပာသြားတယ္ ။
ငါဟာ အေတာ္ကံေကာင္းတာပဲ
ငါဟာ အေတာ္ကံေကာင္းတာပဲ
ႏွစ္ႀကိမ္တိတိ ေအာ္ျပီး ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။
ဆံပင္ရွည္ထားဖို ့မ်က္လွည့္စရာက
ကေလးေတြကိုတိုက္တြန္းသံႀကားတယ္
ဟစ္ပီ ေတြဟာ ဆံပင္အရွည္နဲ ့ေဟာ့ဒီ
သံုးေျမွာင္ႀကယ္နဲ ့ကမာၻတစ္ခြင္ပတ္တဲ့
ပံုျပင္ေတြကိုေျပာျပတယ္ ။
ေသျခင္းတရားကငါတို ့ကို မေရြးခ်ယ္ခင္
ငါတို ့က ေသျခင္းတရားကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္
ရွိတဲ့အေႀကာင္း ျမိဳ ့ထဲက လူေတြကို
တရားေဟာတယ္ ။ ပြဲအစမွာပဲ
" ေစာက္အရံႈးသမား ေတေလဂ်ပိုးေကာင္
အဓိပါၸယ္မရွိတာေတြ " ဆူညံသြားတယ္ ။
မ်က္လွည့္ဆရာ သူ ပန္းခိ်ီကားေတြဆီ
္ျပန္သြားခဲ့ တယ္။ ပန္းခ်ီကားေတြက ဘာ စကားမွ မေျပာတတ္ႀကဘူး။ မင္းတို ့ ့မသိပါဘူးပန္းခ်ီကားေတြက တစ္ခုခု ကိုေျပာဖို ့အျမဲအဆင္သင့္ျဖစ္ေနႀကတာ ။
ညေနေရာက္ေတာ့ ျမိဳ ့ထဲက ဆင္တစ္ေကာင္ကို ေရခ်ိဳးသန္ ့စင္
ေပးေနတာေတြ ့တယ္ ။ မင္းဘာေရြးခ်ယ္မလဲလို ့ေမးလာတယ္
ေရြးခ်ယ္စရာဆိုတာ ………………
ေနႀကာပန္းေတြ ေနကို ေက်ာခိုင္းသြားတဲ့
ပန္းခ်ီကားမွာ ဘာအေရာင္မွ မထည့္ထားဘူး ။ က်ေတာ္ ရူးသြားတယ္ ။
ႏွစ္ကာလတစ္ခုရဲ ့ေနာက္ဆံုးေန ့မွာ
မ်က္လွည့္ဆရာဟာ "အလွပဆံုး ေသဆံုးသြားတယ္ "ဆိုတဲ့ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ေရး အျပီး သတ္ေသသြားခဲ့တယ္
ဆိုတဲ့အေႀကာင္းသူ ့ကဗ်ာ ထဲကပဲ သိလိုက္ရတယ္္ ။
ေနႀကာပန္းေတြ ေနကို ေက်ာခိုင္းသြားေတာ့
ေကာင္းကင္ကဘာအေရာင္လဲ ။
က်ေတာ့္ကို ပန္းခ်ီကားက တစ္ခုခု ေျပာထြက္လာလုဆဲဆဲ ။ က်ေတာ့္ကုိ တစ္ခုခု
ေျပာဖို ့သူ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီ ။
22:20 / 15.11.16
#မိုင္း
က်ေတာ္တို ့ျမိဳ ့ထဲကို မ်က္လွည့္ဆရာ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ မ်က္လွည့္ဆရာဟာ "ကမာၻ ဦးအစမွာ "လို ့
နာမည္တပ္ျပီး ေနႀကာပန္းေတြ ေနကို ေက်ာခိုင္းသြားတဲ့ပံုတစ္ပံုထဲကို
ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ဆြဲတယ္။
ကင္းဘတ္ျပားေတြတစ္ခုျပီးတစ္ခု ျမိဳ ့ရဲ ့
နံရံေထာင့္ေတြ ေထာင့္အခ်ိ ဳးေကြ ့တိုင္းမွာ
ပံုထပ္လာတယ္။ ေနႀကာပန္းေတြ ေနကို
ေက်ာခိုင္းသြားႀကေတာ့ ေကာင္းကင္က
ဘာအေရာင္လဲ ငါအေရာင္ေတြ မသိဘူးတဲ့။
မ်က္လွည့္စရာက မ်က္လွည့္ျပေနရင္း
ေဟာ့ဒါ ျပီးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလေတြေပါ့လို ့
ပရိသတ္ကို လွမ္းေျပာေတာ့
အားလံုးထျပန္ကုန္ႀကတယ္ ။
အတိတ္နဲ ့မပတ္သတ္ခ်င္ႀကသူမ်ားအဖြဲ ့
ဖြဲ ့လိုက္ႀကျ ပီး ။ အတိတ္ကို အစျပန္ေဖာ္တဲ့
သူေတြကိုေတာ္လွွန္ႀကတယ္။
ပန္းသီးကို ဓါးနဲ ့ေပါက္လိုက္တဲ့ျပကြက္ျပီး
တဲ့အခါ ဧဒင္ဥယ်ဥ္ထဲက ေျမြႀကီးထြက္လာျပီးငါ့အေရခြံဟာ အေမ့ေလ်ာ့ခံ ခ်စ္ျခင္းေမတာၲပဲလို ့ေျပာသြားတယ္ ။
ငါဟာ အေတာ္ကံေကာင္းတာပဲ
ငါဟာ အေတာ္ကံေကာင္းတာပဲ
ႏွစ္ႀကိမ္တိတိ ေအာ္ျပီး ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။
ဆံပင္ရွည္ထားဖို ့မ်က္လွည့္စရာက
ကေလးေတြကိုတိုက္တြန္းသံႀကားတယ္
ဟစ္ပီ ေတြဟာ ဆံပင္အရွည္နဲ ့ေဟာ့ဒီ
သံုးေျမွာင္ႀကယ္နဲ ့ကမာၻတစ္ခြင္ပတ္တဲ့
ပံုျပင္ေတြကိုေျပာျပတယ္ ။
ေသျခင္းတရားကငါတို ့ကို မေရြးခ်ယ္ခင္
ငါတို ့က ေသျခင္းတရားကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္
ရွိတဲ့အေႀကာင္း ျမိဳ ့ထဲက လူေတြကို
တရားေဟာတယ္ ။ ပြဲအစမွာပဲ
" ေစာက္အရံႈးသမား ေတေလဂ်ပိုးေကာင္
အဓိပါၸယ္မရွိတာေတြ " ဆူညံသြားတယ္ ။
မ်က္လွည့္ဆရာ သူ ပန္းခိ်ီကားေတြဆီ
္ျပန္သြားခဲ့ တယ္။ ပန္းခ်ီကားေတြက ဘာ စကားမွ မေျပာတတ္ႀကဘူး။ မင္းတို ့ ့မသိပါဘူးပန္းခ်ီကားေတြက တစ္ခုခု ကိုေျပာဖို ့အျမဲအဆင္သင့္ျဖစ္ေနႀကတာ ။
ညေနေရာက္ေတာ့ ျမိဳ ့ထဲက ဆင္တစ္ေကာင္ကို ေရခ်ိဳးသန္ ့စင္
ေပးေနတာေတြ ့တယ္ ။ မင္းဘာေရြးခ်ယ္မလဲလို ့ေမးလာတယ္
ေရြးခ်ယ္စရာဆိုတာ ………………
ေနႀကာပန္းေတြ ေနကို ေက်ာခိုင္းသြားတဲ့
ပန္းခ်ီကားမွာ ဘာအေရာင္မွ မထည့္ထားဘူး ။ က်ေတာ္ ရူးသြားတယ္ ။
ႏွစ္ကာလတစ္ခုရဲ ့ေနာက္ဆံုးေန ့မွာ
မ်က္လွည့္ဆရာဟာ "အလွပဆံုး ေသဆံုးသြားတယ္ "ဆိုတဲ့ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ေရး အျပီး သတ္ေသသြားခဲ့တယ္
ဆိုတဲ့အေႀကာင္းသူ ့ကဗ်ာ ထဲကပဲ သိလိုက္ရတယ္္ ။
ေနႀကာပန္းေတြ ေနကို ေက်ာခိုင္းသြားေတာ့
ေကာင္းကင္ကဘာအေရာင္လဲ ။
က်ေတာ့္ကို ပန္းခ်ီကားက တစ္ခုခု ေျပာထြက္လာလုဆဲဆဲ ။ က်ေတာ့္ကုိ တစ္ခုခု
ေျပာဖို ့သူ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီ ။
22:20 / 15.11.16
#မိုင္း
No comments:
Post a Comment